Zazenhäuser Heimatlied

Goht m'r nuf auf d'Himmelsleiter
Ond guckt naus ins weite Land,
Vor oim leit no Zazehause
Mittle dren im Schwobaland!

Andre möget d' Welt bereise -
I für mi han immer denkt:
I tu s'Zazahause bleibe,
Wenn d'r Bach au manchmol stenkt.

D'Kirch stoht auf em höchste Buckel
Mit dem Kirchturm schlank und spitz
Ond d'r Gockel z'oberst droba
Kräht als säß er auf dem Mist.

Schöne Mädle, saft'ge Wiese,
Brot, Krombiere, Most ond Wei
Ond vom Säule no a Füßle -
Sag, soll's do net lustig sei!

Onser Bronne plätschert nemme -
Wie en guter alter Zeit;
Bloma wachset mittle drenna -
Bloma machet au a Freud!

Onser Backhaus ist verschwonde -
Kuche bacht m'r trotzdem no;
Ond em Kandel fließt koi Wasser -
D'Hygiene will es so!

In Gesang, Musik ond Bildong
Send mir au net henta dra,
denn des sieht m'r jo au wieder
onserem heut'ge Obed a.

Zazehäuser krieget emmer
viel B'such aus d'r Fern ond Näh -
ja, bei ons da isch's halt g'mütlich,
s'Zazahausa isch's halt schöö!

Entstanden 1931 - geändert 1946
August Benz, Karl Weible
Melodie: Auf em Wase...
      Drucken Hoch